خدیجه کبری دختر علی
خدیجه کبری دختر علی (عربی: خديجة الكبرى بنت الإمام علي) فرزند علی بن ابی‌طالب، امام اوّل شیعیان و مادرش ام ولد است. وى از زنان حاضر در كربلا و از اسيران آن حادثه است. خدیجه با عبدالرحمان بن عقیل و پس از مرگ او، با عبدالرحمن بن عبدالله بن عبیدالله بن عامر ازدواج نمود.[۱]
فرزندان
[ویرایش]وی از عبدالرحمان بن عقیل صاحب سه فرزند به نام عقیل، سعید و حمیده شد.[۱]
در واقعه کربلا
[ویرایش]وی در واقعه کربلا، همسر و دو فرزندش را از دست داد. پس از آن نیز به اسارت در آمد و به همراه کاروان اسراء به کوفه منتقل شد.[۱]
مرگ
[ویرایش]از تاریخ وفات وی در دست نیست اما گزارش شده است که او سرانجام در کوفه و بر اثر تشنگی و آسیب‌های واقعه کربلا از دنیا رفت.[۲][۳] برخی چون محمدصادق کرباسی در تاریخ المراقد، احتمال مرگ وی و انتساب مقبره موجود در کوفه به او را ضعیف دانسته و وی را مدفون در بقیع می‌داند. استدلال کرباسی در دفن در بقیع، استدلال به رسم اهالی مدینه علی الخصوص هاشیمیان بوده‌است که مردگان خود را در بقیع دفن می‌کردند.[۴] مزاری منسوب به وی اکنون در شهر کوفه و روبروی در اصلی مسجد کوفه (معروف به باب الفیل) قرار دارد.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «اسيران و جانبازان كربلا - مظفری، محمد؛ جمشیدی، سعید - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۰۷.
- ↑ «اسيران و جانبازان كربلا - مظفری، محمد؛ جمشیدی، سعید - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۰۷.
- ↑ «خدیجه دختر امام علی علیه السلام». rasekhoon.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۰۷.
- ↑ کرباسی، محمدصادق. تاریخ المراقد (به عربی). ص. ۲۶۹.
- ↑ فقیه بحرالعلوم. «زیارتگاه های عراق». کتابخانه تخصصی حج.
 | این یک مقالهٔ خرد یک شخص برجسته مسلمان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
| زندگی | |
|---|---|
| تبار | |
| القاب | |
| آثار | |
| بستگان | |
| اصحاب و شاگردان | |
| در آیات و روایات | |
| هنر و ادبیات |
|
| مرتبط | |
